Peyzaj mimarisi, metallerin toprağa gömülmesini gerektirebilir. Uygulama ister bir istinat duvarı zemin ankrajı, ister kablo veya sulama suyu taşıyan borular veya bir ışık direğinin tabanı olsun, metalin uzun vadeli bütünlüğü dikkate alınmalıdır.
Toprağın aşındırıcılığı önemli ölçüde değişebilir ve tahmin edilmesi çok karmaşık olabilir. Bir ortamda iyi performans gösteren bir metal, başka bir ortamda hızla bozulabilir. Aşağıdakiler dahil birçok faktör toprak aşındırmasına katkıda bulunur:
• Toprak tipi, dokusu, direnci ve geçirgenliği;
• Gübreler, mineral bileşimi ve toprak pH'ı;
• İklim, nem içeriği ve su tablası konumu;
• Çözünür klorür (yani tuz) içeriği; ve
• Mikroplar ve oksijen içeriği
Tipik olarak en aşındırıcı topraklar, en düşük pH, en yüksek klorür ve sülfat seviyeleri ve zayıf drenajlı topraklardır. Ancak, mevsimsel buz çözme ürünleri ve gübre kullanımıyla toprak koşulları zamanla değişir.
Çinko ve galvanizli çeliğin korozyon oranlarını tahmin etmek çok zor olabilir, ancak çok yüksek dirençli topraklar genellikle en az korozyona neden olurken, yüksek konsantrasyonlarda klorür, sülfat, kil veya turba içerenler en çok verimi verir. Karbon çeliği benzer faktörlerden etkilenir, ancak korozyon oranları yüksek oksijen içeriği bozulmuş topraklarda en yüksek ve bozulmamış toprakta en düşüktür. Alüminyum kuru, kumlu topraklarda iyi performans gösterebilir, ancak aşındırıcı saldırı ıslak, asidik veya alkali ortamlarda şiddetli olabilir. Alüminyum daha agresif topraklarda karbon çeliğinden daha iyi performans gösterse de, genellikle her iki metalde de koruyucu kaplamalar gereklidir. Siper çelikleri, toprağa gömüldüklerinde karbon çeliğiyle aynı oranda aşınır.
Önerilen Makale: Çelik sac malzemeler ve uygulamaları hakkında detaylı bilgi almak için
çelik kalın levha sac fiyatları sayfamızı ziyaret etmenizi tavsiye ederiz.
Dökme demir, toprak ortamları için geleneksel bir seçimdir. Birçok toprakta asırlık hizmet vermiştir, ancak yüksek konsantrasyonlarda ayrışan organik madde, alkali, tuz ve madencilik, endüstriyel ve belediye atıklarının bulunduğu ortamlar korozyon oranlarını arttırmaktadır. 1960'lardan bu yana, buz çözme ürünü (klorür) toprak kirliliğiyle ilişkili korozyona bağlı dökme demir boru sızıntılarında bir artış olmuştur. Bu çalışmalarda belirlenen korozyon oranlarının artmasında en önemli faktörler toprak direnci, klorür seviyeleri ve başıboş akıntılardır.
Katodik koruma ve kaplamalar, gömülü çelik ve demir yapıların dış korozyonunu önleyebilir, ancak bu önlemler uygun olmayan bir şekilde uygulandığında (ve / veya yüksek sıcaklıklar olduğunda), yüksek kil seviyeleri, toprak hareketi veya çökelme olan topraklarda yaygın olan bozulmayı hızlandırırlar.
Çıplak bakırın topraktaki korozyon oranları genellikle düşüktür. Lehimli bağlantı parçaları ve dökümler genellikle en önemli korozyona maruz kalır. Başarısızlıklar genellikle sadece klorür ve / veya sülfat iyonları, daha yüksek nem seviyeleri, alkali pH ve / veya karbonat mineralleri içeren topraklarda bildirilmiştir.
Korunmasız paslanmaz çelikler dünya çapında çeşitli topraklarda test edilmiş ve diğer metallere göre daha iyi korozyon direnci sağlamıştır. Her iki Tip 304 ve 316, çoğu toprakta çukurlaşma ve genel korozyona karşı oldukça dirençlidir. Yüksek nem ve klorür seviyelerine sahip olanlar gibi oldukça agresif yerlerde, Tip 304 çukur korozyona karşı hassastır, ancak Tip 316, gelgit bataklığı ve kil dahil tüm test topraklarında iyi korozyon direncine sahiptir. Tip 316, yalnızca deniz suyuyla dolu okyanus kıyısındaki kumda çukurlaşma yaşadı.
