Alevle Sertleştirme
Parça yüzeyinin hızlı ısıtılmasında oksijen-yanıcı gaz üfleçlerinden yararlanılır. Yanıcı gaz olarak çoğu kez asetilen veya havagazı kullanılır. Isı tüm kesite önemli ölçüde yayılmadan, yüzeyi ostenitleme sıcaklığına getirilen parça, biçimine uygun duşlarla, su vb. püskürtülerek soğutulur. Sertleşen tabaka kalınlığı üflecin gücü ve diğer parametrelere bağlı olarak genellikle 1-6 mm arasında değişir. İşlem çok basit donatımla olduğu kadar tam otomatik olarak da gerçekleştirilebilir. Büyük boyutlu parçalarda
çelik yüzey sertleştirme için diğer yöntemlere göre teknik ve ekonomik bakımdan daha elverişlidir.
İndüksiyonla Sertleştirme
Sertleştirilecek parçanın çevresine yüksek frekanslı akımla beslenen bir bobin (indükleyici) yerleştirilir. Parçada indüklenen ve frekans artıkça yüzeye yakın kısımlara yoğunlaşan girdap akımlarına malzemenin gösterdiği elektrik direnci dolayısıyla bu bölgeler ısınır. Isı alevle dışardan verilmeyip, parçada oluşturulduğundan çok yüksek ısıtma hızlarına ulaşılır. Su verme alevle sertleşmedekine benzer şekilde yapılır.
Isıtma süresinin kısalığı çarpılma, çatlama ve tane irileşmesi olasılıklarını azaltır. Yöntem kolay ve kesin olarak kontrol edilebilir, otomasyona çok elverişlidir. Ancak yüksek. yatırım masrafları nedeniyle, ekonomik bir üretim için sertleştirilecek parça sayısının fazla olması gerekir.
Alev ve indüksiyonla sertleştirme çelikleri DIN 17212 ile belirlenmiştir.
Daldırmayla Sertleştirme
Parça çok yüksek sıcaklıktaki bir sıvı banyosuna daldırılarak, öngörülen kalınlıkta yüzey tabakası ostenitleninceye kadar uygun bir süre bekletilir. Isının yüzeye yığılmasını sağlamak üzere, ısı iletim katsayısı yüksek olan, yani ısıyı parçaya yeterince hızlı ileten bir sıvı kullanılmalıdır. Bu bakımdan metal eriyikleri (örneğin kalay bronzu banyosu) en uygunudur. Sıcak banyodan çıkarılan parçaya su verilerek ostenitlenen tabaka sertleştirilmiş olur. Bu yöntemin alev veya indüksiyonla sertleştirmeye göre bazı önemli üstünlükleri vardır. Çıkıntılı (örneğin dişli çarklar) ve karmaşık biçimli parçaların yüzeyleri de pahalı ek donatım gerektirmeden sertleştirilebilir. Yatırım maliyeti düşük, üretim hızı yüksek olduğun-dan ekonomik bir yöntemdir. Ancak sertleşen tabaka kalınlığının ayarlanması ve özellikle yeter ölçüde küçük tutulması güçtür.
