Paslanmaz Çelik Kalite Seçimi

Paslanmaz çelik kullanılan yapısal uygulamaların büyük çoğunluğunda, estetik, minimum bakım veya uzun vadeli dayanıklılık nedeniyle, metalin korozyon direncinden yararlanılır. Korozyon direnci bu nedenle uygun bir kalite seçiminde birincil faktör olmalıdır.

Uygun bir paslanmaz çeliğin seçimi, servis ortamını, bükülme yarıçapları ve kaynak gibi imalat gereksinimlerini, yüzey bitirme ve yapının bakımını dikkate almalıdır. Ek olarak, tasarımcı korozyon arızası için kriterleri belirlemelidir. Bileşenin belirli bir süre yapısal olarak sağlam kalması gerekiyorsa ve görünüm önemli değilse, seçim sırasında kabul edilebilir korozyon oranları dikkate alınır ve daha az korozyona dirençli paslanmaz çelik tatmin edici olabilir. Bununla birlikte, bozulmamış, korozyonsuz bir görünüm önemliyse, daha korozyona dirençli bir paslanmaz çelik, daha pürüzsüz bir yüzey finişi veya daha sık temizlik gerekebilir. Bakım gereksiniminin minimum olduğu unutulmamalıdır; Sadece paslanmaz çeliğin yağmurla bile doğal olarak yıkanması, ilk görünümünü koruyabilir veya iyileştirebilir ve hizmet ömrünün uzatılmasına yardımcı olabilir.

Malzeme seçimindeki ilk adım, nominal tasarım koşullarından makul ölçüde beklenen sapmalar dahil olmak üzere hizmet ortamını karakterize etmektir. Aşındırıcı maddelere maruz kalmanın yanı sıra, performansı etkileyebilecek operasyonel, iklim ve tasarım ayrıntıları ile beklenen hizmet ömrü de dikkate alınmalıdır. Örneğin, endüstriyel uygulamalarda, aşındırıcı kimyasal kombinasyonlar ve konsantrasyonlar, maruz kalma süreleri, yüzey birikintileri, asitlik ve bakım temizliğinin tümü performansı etkileyebilir. Dış mekan uygulamalarında, yoğun temizleyici yağmura maruz kalma (veya barınma derecesi), nem seviyeleri (örn. Nem, yağmur yoğunluğu, sis), havadaki partikül seviyeleri, tuz spreyi (örn. Kayalık bir sahil veya yol), klorür (tuz) ) su ve benzeri faktörler dikkate alınmalıdır. Tüm uygulamalarda, açık çatlaklar, diğer metallerle temas ve son kat özellikleri gibi tasarım ayrıntıları performansı etkileyebilir. Gelecekteki olası gelişmeler veya kullanım değişikliği de dikkate alınmalıdır. Ayrıca kurulumların çok yakın olabileceği ancak çok farklı maruziyet seviyelerine sahip olabileceği de unutulmamalıdır.

Önerilen Makale: Çelik sac malzemeler ve uygulamaları hakkında detaylı bilgi almak için çelik platina sayfamızı ziyaret etmenizi tavsiye ederiz.

Daha sonra, beklenen ortamda genel olarak tatmin edici korozyon direnci sağlamak için aday kaliteler seçilebilir. Uygun bir çeliğin seçilmesi, hangi olası korozyon türlerinin meydana gelebileceğini dikkate almalıdır. Daha sonra mekanik özellikler, imalat kolaylığı, ürün formlarının mevcudiyeti, yüzey kalitesi ve maliyetler dikkate alınmalıdır.

EN 1993-1-4 Ek A, yük taşıma uygulamaları için paslanmaz çeliğin seçimi için bir prosedür vermektedir. Prosedür yapısal çelik yapıya uygulanabilir ve sırasıyla beton ve kagire sabitleme için malzeme seçimi konusunda rehberlik için EN 1992 ve EN 1996'ya atıfta bulunulmalıdır. Prosedür şunları dikkate almaz:

▪ Sınıf / ürün bulunabilirliği,
▪ Örneğin mimari veya hijyenik nedenlerle yüzey bitirme gereksinimleri,
▪ Birleştirme / bağlanma yöntemleri

Prosedür, aşağıdaki kriterlerin karşılanacağını varsayar:

▪ Servis ortamı nötre yakın pH aralığında (pH 4 ila 10),
▪ Yapısal kısımların doğrudan bir kimyasal işlem akışına maruz kalmaması veya bunun bir parçası olmaması,
▪ Hizmet ortamı kalıcı olarak veya sık sık deniz suyuna batırılmamıştır.

Bu koşullar karşılanmazsa, uzman tavsiyesi alınmalıdır.

Prosedür, yalnızca Avrupa'da bulunan ortamlar için uygundur. Ortadoğu, Uzak Doğu ve Orta Amerika gibi dünyanın belirli bölgelerinde özellikle yanıltıcı olabilir. Prosedür aşağıdaki adımları içerir:

▪ Çevre için Korozyon Direnci Faktörünün (CRF) belirlenmesi;
▪ CRF'den Korozyon Direnci Sınıfının (CRC) belirlenmesi.

Bir CRC içinde belirli bir sınıfın seçimi, gerekli ürün formunda mukavemet ve bulunabilirlik gibi korozyon direncine ek olarak diğer faktörlere de bağlı olacaktır. Malzemenin CRC ve tasarım gücüne göre spesifikasyonu, örn. CRC II ve f y = 450 N / mm², tedarikçinin CRC'den gerçek dereceyi belirlemesine izin vermek için yeterlidir.

Prosedür, harici ortamlara maruz kalan bileşenler için geçerlidir. Dahili olarak kontrol edilen ortamlardaki bileşenler için CRF 1,0'dır. Dahili olarak kontrol edilen bir ortam, klimalı, ısıtmalı veya kapalı kapılar içinde bulunan bir ortamdır. Çok katlı otoparklar, yükleme alanları veya geniş açıklıkları olan diğer yapılar dış ortamlar olarak düşünülmelidir. Kapalı yüzme havuzları, iç ortamların özel durumlarıdır.

CRF, ortamın şiddetine bağlıdır ve aşağıdaki şekilde hesaplanır:

CRF = F₁ + F₂ + F₃

F₁ = Tuzlu su veya buz çözücü tuzlardan klorürlere maruz kalma riski;
F₂ = Sülfür dioksite maruz kalma riski;
F₃ = Temizleme rejimi veya yağmurla yıkamaya maruz kalma.

Kıyı şeridindeki uygulamalar için F₁'in değeri, Avrupa'daki belirli konuma bağlıdır ve mevcut yapılar, korozyon testi verileri ve klorür dağıtım verileriyle elde edilen deneyimlerden elde edilir. Avrupa'daki geniş çevre yelpazesi, bazı durumlarda hesaplanan CRF'nin ihtiyatlı olacağı anlamına gelir.

Ulusal Ekler, yerel işletim deneyimi onaylandığında veya test verileri böyle bir seçimi desteklediğinde daha az ciddi bir CRF'nin seçilip seçilemeyeceğini belirtebilir. Birleşik Krallık Ulusal Eki, en az 5 yıllık yerel işletme deneyimi, bitişik alt CRC'de bir derecenin uygunluğunu gösterdiğinde daha az şiddetli CRF'nin kullanımına izin verir. Bununla birlikte, CRF için izin verilen maksimum iyileştirme + 5'tir. Performans verileri, önerilen sahaya 5 km'den daha az bir konumdan ve kıyı bölgeleri için önerilen sahadan 1 km'den daha iç kısımdan alınmalıdır. Performansın değerlendirilmesinde, bunların önerilen tasarımla karşılaştırılabilir olmasını sağlamak için malzeme sınıfı, yüzey kalitesi, bileşenlerin yönü ve havadaki kirletici maddelere (özellikle klorürler) maruz kalma dikkate alınmalıdır.

Aynı yapının farklı kısımları farklı maruz kalma koşullarına sahip olabilir, örneğin bir kısım tamamen açıkta ve diğer kısım tamamen korunaklı olabilir. Her bir maruziyet vakası ayrı ayrı değerlendirilmelidir.

Prosedür, kaynak prosedürleri ve kaynak sonrası temizlik ile ilgili olarak EN 1090-2 gerekliliklerinin takip edildiğini ve paslanmaz çelik yüzeylerin termal veya mekanik kesimden sonra kirlenmesinin önlenmesi veya kaldırılması ve temizlenmesi ile ilgili olduğunu varsayar. Bunun yapılmaması, kaynaklı parçaların korozyon direncini azaltabilir.
 

Ferritik paslanmaz çelikler, atmosferik kirleticilere ve klorürlere sınırlı maruz kalmanın olduğu orta derecede korozif ortamlarda kullanım için uygundur. Bu çeliklerin birçok ortamda lekelenme riski vardır ancak bu genellikle kozmetiktir ve bütünlüğü etkilemez.