Mimari Projelerde En İyi İmalat İçin Paslanmaz Çelik

Mimarlar, mükemmel korozyon direnci ve görsel nitelikleri için paslanmaz çeliği tercih ederler. Her iki özelliği de korumak için iyi imalat şarttır. Paslanmaz çeliğin kesilmesi, şekillendirilmesi ve birleştirilmesi diğer metalik malzemelerden daha zor değildir, ancak farklı olabilir. 
 

Paslanmaz çelik, yüzden fazla metalik alaşımdan oluşan bir ailedir. Ortak özellikleri, maksimum % 1,2 karbon içeriğine ve %10,5 minimum krom içeriğine sahip olmalarıdır. Bu sınıflar ailesinde, ofis binalarının iç kısımlarındaki çok ılıman koşullardan dış deniz ortamında hüküm süren daha aşındırıcı koşullara veya maruz kalan bina bileşenlerinin sıçrama bölgelerine kadar çeşitli ortamlara farklı derecelerde korozyon direnci vardır.

Bununla birlikte, tüm bina uygulamalarının yüzde 90'ından fazlası sadece birkaç derece ile karşılanabilir:

1.4301 - Şimdiye kadar en popüler kalite "18/8" veya "18/10" olarak adlandırılan klasik alaşımdır. Bu, ~% 18 Krom (Cr) ve% 8.5 ila % 10 Nikel (Ni) içeren bir demir alaşımıdır. EN 10088 / 1'e göre Avrupa standart tanımı 1.4301'dir, eşdeğer Amerikan tanımı 304'tür. Bu, tencere ve tavalar, mutfak gereçleri ve profesyonel catering ekipmanları için olağan kalitedir. Aynı zamanda normal bir kentsel atmosferde bina içi ve dış mekan uygulamaları için standart kalitedir. Bu sınıfın diğer bir özelliği, mimarın karmaşık şekiller, keskin çizgiler ve görünmez bağlantılar oluşturmasını sağlayan mükemmel şekillendirilebilirliği ve kaynaklanabilirliğidir.

Önerilen Makale: Çelik boru malzemeler ve uygulamaları hakkında detaylı bilgi almak için sementasyon çelikleri fiyatları sayfamızı ziyaret etmenizi tavsiye ederiz.

1.4307 - İmalatçılar, 1.4301 kalite yerine, genellikle karbonda daha düşük olan 1.4307'yi kullanır ve 6 mm'den daha kalın malzemede sağlam kaynaklar sağlar. Daha ince boyutlarda, 1.4307 kalite, kullanıcı için herhangi bir dezavantaj olmaksızın her zaman alaşım 1.4301'in yerini alabilir. Daha aşındırıcı koşullar için, ek Molibden (Mo) içeriğine sahip bir kalite kullanılmalıdır. Mo, küçük miktarlarda bile paslanmaz çeliğin korozyon direncini önemli ölçüde artırır. Mo içeren kaliteler, havada halojenürlerin (esas olarak klorürlerin) bulunduğu kıyı bölgelerine de uygundur. Bunlar açıkta kalan yüzeylerde birikir. Nem kurudukça tuz yüzeyde kalır. Bu işlem sürekli olarak tekrarlanır ve yüzeylerde havadakinden çok daha yüksek olabilecek klorür konsantrasyonlarına yol açar. Başka bir klorür kaynağı, sokak mobilyalarının veya cephelerin alt kısımlarının maruz kalabileceği buz çözücü tuzdur. Endüstriyel atmosferlerde, ilgili kirlilik kaynakları, sülfür dioksit yayan endüstriyel tesisler olabilir. Bu gibi durumlarda Mo içeren paslanmaz çelikler zorunludur. Ara sıra temizlik garanti edilmediğinde daha hafif koşullar için de düşünülmelidir.

1.4401 - Bu ailenin en tipik temsilcisi, 1.4401 kalitedir (yine %18 Cr,%8.5 ila %10 Ni ve %2.5 Mo ile). Amerikan eşdeğeri 316'dır.

1.4404 - Yukarıda belirtilen temel sınıfta olduğu gibi, tipik olarak 6 mm'den büyük duvar kalınlıklarında kullanılan düşük karbonlu bir varyant (1.4404 / 316 L) vardır, ancak daha ince boyutlarda herhangi bir teknik olmadan her zaman 1.4401 (316) kalitenin yerini alabilir. 

1.4571 - Bağlantı elemanları ve dekoratif olmayan diğer uygulamalar için, 1.4571 (316 Ti) kalite düşük karbonlu 1.4404 kalitesine alternatif olarak kullanılabilir. Cr, Ni ve Mo'ya ek olarak, ayrıca kalın paslanmaz çelik çubuk veya levha kaynaklarında tam korozyon direnci sağlayan bir stabilizatör olan Titanyum (Ti) içerir. Bu kalitenin cilalama için uygun olmadığına ve bu nedenle dekoratif uygulamalar için belirtilmemesi gerektiğine dikkat etmek önemlidir. İkinci bir paslanmaz çelik grubu sözde ferritik kalitelerdir. Muhtemel Mo ve / veya Ti ilaveli Cr alaşımlı çeliklerdir. 

1.4510 - Böyle bir uygulamaya bir örnek, bazen 1.4510 ferritik kalitenin kullanıldığı çatı kaplamadır (1.4401 gibi bir östenitik kalite yerine). 1.4301 (304) 'e benzer bir korozyon direncine sahip Ti ile stabilize edilmiş bir Cr çeliğidir.

1.4016 Stabilize edilmemiş muadili olan 1.4016, esas olarak iç mekan uygulamaları için kullanılır. Bu nispeten küçük kalite seçimi ile, mimari bileşenlerin çoğu başarılı bir şekilde tasarlanabilir ve imal edilebilir. Sadece çok özel uygulamalarda başka sınıflar gerekli olabilir. Örneğin, kapalı yüzme havuzlarındaki tavan bağlantı elemanları aşırı aşındırıcı saldırılara maruz kalır. Cl içeren nemli havanın mekanik stres ve yoğunlaşmasının birleşimi, korozif koşulları son derece zorlu hale getirir. Yeni metalürjik gelişmeler nedeniyle, yüksek alaşımlı östenitik kaliteler (1.4529 ve 1.4539 gibi) ve süperdubleks kaliteler, bu tür istisnai koşullar için bile mevcuttur. Ölçeğin alt ucunda düşük maliyetli 10.5 vardır. % 12 Cr ferritik kaliteler. Güçlendirme amaçlı olarak düşünülebilirler ancak genel mimari uygulamalar için uygun değildirler.

Mimari uygulamalarda talepler genellikle diğer teknik uygulamalara göre çok daha yüksektir. Mimar ve imalatçı arasında hatasız iletişim çok önemlidir. Paslanmaz çelik yüzeyler EN 10088/3 tarafından tanımlanmıştır. 

Bununla birlikte, bunların yalnızca gösterge niteliğinde olduğunu ve önemli ölçüde değişikliklere izin verdiğini unutmayın. Bu nedenle, örneğin, bir tedarikçi tarafından sağlanan bir 2B cila, bir başkası tarafından üretilen bir 2B cila ile tam olarak aynı olmayabilir. Aynı şirket içinde bile, farklı paslanmaz çelik partileri arasında küçük farklılıklar olabilir. İnşaat sürecinde daha sonra zor tartışmalardan kaçınmak için aşağıdaki önlemler alınmalıdır:

• Yalnızca EN 10088/3 uyarınca spesifikasyonları kullanın.
• Spesifikasyonlar, mimar ve tedarikçi arasında kararlaştırılan örnekleri içermelidir.
• Kritik uygulamalarda, aynı partiden paslanmaz çelik kullanılmalıdır.

Paneller veya kasetler gibi imal edilmiş bileşenler, paslanmaz çeliğin yuvarlanma yönüyle tutarlı bir şekilde hizalanacak şekilde monte edilmelidir. Aksi takdirde, belirli ışık koşulları altında yansıtma farklılıkları tespit edilebilir. Bu nedenle, spesifikasyonun, değirmenin paslanmaz çelik sacın alt tarafında haddeleme yönünü işaretlemesini gerektirdiğinden emin olmak için özen gösterilmelidir. Aynı kural, cilalı bir yüzey belirtilmişse cilalama yönü için de geçerlidir.

Kaplama için kullanılan ferritik (Cr içeren) ve östenitik (Cr ve Ni içeren) paslanmaz çelik paneller, her iki sınıf da teknik olarak uygun olsa da karıştırılmamalıdır. Cr alaşımlı ferritik kaliteler biraz daha soğuk, Cr ve Ni alaşımlı östenitik kaliteler daha sıcak bir renk tonuna sahiptir. Östenitik ve ferritik kaliteler arasındaki renk farkı, kritik uygulamalarda görünür hale gelebilir.
 

Tasarım, yerinde kaynak ihtiyacını ortadan kaldırmalı ve kaynak torçları ve parlatma kayışları ile bağlantılara erişmek için yeterli alan sağlamalıdır. Nem ve kirin birikebileceği girinti alanlarından kaçınılmalıdır.
 

İyi bir sonuç elde etmenin en iyi yolu, kalifiye ve deneyimli bir paslanmaz çelik imalatçısının seçimidir. İmalatçının atölyesine ve paslanmaz çelik kullanılarak gerçekleştirilen önceki işlerin örneklerine bir bakış, mimar veya yükleniciye, imalatçının çalışabileceği kalite seviyesi hakkında kesin bir fikir verecektir.
 

Paslanmaz çeliğin korozyon direnci, tipik olarak kesme, taşlama ve kaynaklamadan kaynaklanan toz şeklinde karbon çeliğiyle kirlenerek tehlikeye atılabilir. Bu nedenle atölyede karbon çeliği ve paslanmaz çelik imalatının ayrılması şiddetle tavsiye edilir. Ayrı el aletleri setleri kullanılmalıdır. Kırma presleri gibi makineler, karbon çeliğinden paslanmaz çeliğe geçerken kapsamlı temizlik gerektirir.

Paslanmaz çeliğin depolanması ve taşınmasında, paslanmaz çelik ile karbon çeliği arasındaki herhangi bir doğrudan temas, örn. kaldırma çatallarından, zincirlerinden vb. kaçınılmalıdır.

Kaynaklı Eklemler

İlk olarak, bir atölye ortamında kaynak koşullarını kontrol etmek şantiyeden çok daha kolay olduğundan, mimarlar paslanmaz çelik bileşenlerini yerinde kaynağı en aza indirecek şekilde tasarlamaya çalışmalıdır.

Çoğu karbon çeliği için kullanılan kaynak tekniklerinin paslanmaz çelik için de uygun olmasına rağmen, genellikle temel malzemeden daha yüksek alaşımlı olması gereken doğru dolgu maddelerinin kullanılması çok önemlidir.

Bir imalatçının uzmanlığının çok iyi bir ölçüsü, kaynaklı bağlantıların bitirilmesidir.

Kaynak işleminden sonra, derzlerin iyi bitirilmesi çok önemlidir. Kaynak, kaçınılmaz olarak kaynak içinde ve çevresinde ısı tonu oluşturacaktır. Renklendirilmiş alanda, paslanmaz çeliğin doğal kendi kendine onarım mekanizması artık garanti edilmez. Bu nedenle kimyasal olarak asitleme yoluyla veya mekanik olarak taşlama ve cilalama yoluyla uzaklaştırılmalıdır.

Kaynak, paslanmaz çeliğin taşlama ve cilalama ile yeniden oluşturulması gereken dekoratif yüzeyini yok edecektir. Orijinal cilayla (tipik olarak 180 veya 240 tane) aynı tane boyutuna sahip taşlama kayışları kullanılarak görsel olarak kesintisiz kaynaklara ulaşılabilir.

Mekanik Bağlantılar

Vidalama, başka bir popüler birleştirme tekniğidir. Paslanmaz çeliğin sabitlenmesi için galvanizli vidaların kullanılması sık görülen bir hata. "Asil" alaşımlı paslanmaz çeliğin karbon çelik vidalar veya alüminyum perçinler gibi çok daha az asal bir malzeme ile birleştirilmesi, bir elektrolit devreye girer girmez galvanik hücreler üretir. İç ortamlarda bile, ortam havasından gelen nem böyle bir elektrolit oluşturabilir. Herhangi bir galvanik hücrede olduğu gibi, bir akım daha az soyludan (karbon çelik veya alüminyum) daha asil (paslanmaz çelik) malzemeye doğru akacak ve daha az asil olan aşınacaktır. Bu nedenle, aksi takdirde on yıl sürecek olan galvanizli vidalar, paslanmaz çelik imalatları sabitlemek için kullanılırsa çok hızlı bir şekilde paslanır. Bu korozyon sürecinden kaynaklanan pas lekeleri paslanmaz çeliği tekrar kirletebilir ve çukur korozyona neden olabilir. Bu nedenle, paslanmaz çelik bileşenler için paslanmaz çelik bağlantı elemanlarının kullanılması zorunludur.

Sabitleme Tekniklerinin Optik Düzlük Üzerindeki Etkisi

Paslanmaz çelik panellerin çok sıkı vidalanması bozulmalara yol açar. Saplama kaynakları uygun bir alternatif olabilir. Doğru yapılırsa, ön tarafta kaynak görünmeden saplamalar paslanmaz çelik saca (minimum 1,5 mm sac kalınlığından) kaynaklanabilir.

Özellikle daha küçük uygulamalar için yapışkan bağlamanın önemi artmıştır. Bu teknik, distorsiyon problemlerini ortadan kaldırır; ancak eklemler kayma gerilimine duyarlı olabilir.

Yağ konservesi, metalik kaset ve panellerin imalatında karşılaşılan bir olgudur. Paslanmaz (özellikle östenitik paslanmaz) çelikler, karbon çeliğinden daha düşük bir ısı iletkenliğine ve daha büyük bir termal genleşmeye sahiptir. Bu nedenle paslanmaz çelik panellerin çok geniş yapılmaması ve fabrikasyona genişleme alanı bırakılması tavsiye edilir.

Temizlik ve Bakım

Mükemmel paslanmaz çelik imalatları bile uygun olmayan ilk temizleme prosedürleri nedeniyle bozulabilir.  Bir mimar, geliştirici veya işletme sahibi birkaç basit adımda, hangi noktaların özel ilgiyi hak ettiğini bulabilir ve beklentilerini yansıtan sonuçlar elde etmesine yardımcı olabilir.